Sebepler Şiiri - Gizem Ebrar Çaylak

Ne sevmeyi becerebildim
Ne de sevilmeyi
Belki de yaşamayı beceremedim
Tüm sorun budur

Ne mutluluğu sonuna kadar yaşadım
Ne de hüznün dibine kadar battım
Her şeyim yarımdı benim
Kalbim ondan zavallı kaldı  

Ne baharda çiçeklerle doldu kucağım
Ne de karın soğukluğunu hissettim iliklerime kadar
Ben hep unutulandım köşelerde
Ruhum bundan yaslandı  

Ne takvim yapraklarında adı çıkandım
Ne de uğruna gün sayılan
Vakitsizliğin vaktinde var oldum
Ondan saatler dar zamanlardı  

Ne göğün maviliğinde uçurtma gibi hür oldum
Ne de bir mahkum gibi tutsak
Sınırlar içindi çekilen zincirler
Bundandır çaresiz çırpınışlarım  

Ne sözlerimin hükmü oldu bir kere
Ne de verilen sözler tutuldu
Değmez laflarla kurmuşum cümleleri
Bundan noktalarım hiç olmadı