Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hüzünlü makamda çalan neyleri
Dinlerken kahkaha atan beyleri
Tüyleri ürpertir bazı şeyleri
Foyayı nedense birden çıkarır.
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Teşekkürler üstadım
var olunuz. Çıkmadık canda
ümit vardır derler. Bizler de
ümidimizi tamamen kesmiyoruz.
Bütün mesele eğitim.
Emeğinize, yürek sesinize sağlık üstadım. Her yangından sonra çıkan orman, gür çıkar üstadım. Bazı şeyler dip yapmadan zirveye çıkamaz, çıksa da tutunamaz. Mutlak insanlık payına düşen dersi alıp düştüğü yerden kalkacaktır. İnançlarımızdır bizleri diri tutan, hayallarimizdir hedeflerimize ulaşmamıza yardımcı olan. İnşallah gelecek daha güzel olacak. Değerli kaleminizden anlamlı ve güzel bir şiir okudum. Her dörtlük ayrı güzel her satırı ayrı değerde harikalar dökülmüş kaleminizden. Kaleminiz daim olsun. Selamlar
Teşekkürler üstadım
var olunuz. Çıkmadık canda
ümit vardır derler. Bizler de
ümidimizi tamamen kesmiyoruz.
Bütün mesele eğitim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta