Sebep Şiiri - Mustafa Alperen Taş

Sebep sorma sevdiceğim,
Bazen ekmek gibi, su gibi
Artık göremeyeceğim,
Gündüz Ay, gece Güneş’i

Sebep sorma sevdim işte,
Gözlerini hiç görmeden,
Mırıldanarak bir beste,
Ve sevgiyi hiç bilmeden.

Sebep sorma anlatamam,
Nerede kim bilir nasıl?
Ben O’na hiç ulaşamam,
Hayat kısadır velhasıl.

Sebep sorma bilmiyorum,
Karşıma çıkar mı bir gün?
Olmayanı seviyorum,
Belki bugün belki de dün.

Sebep sorma cevap yokmuş,
Gözlerin mi öldürüyor?
Kalbe batan acı okmuş,
Beni her gün bitiriyor.

Şanlıurfa, 2.03.2021; 00:22