Artık gelmez diye umudu kırılanlar
Sevdikleriyle çoktan kucaklaştı.
Adı sanı unutulanlar bile
Anılarıyla yeniden boğuldular.
Adım adım kaybolup gittiğin
Gün, saat, dakika saydığım
Tozlu, dikenli dipsiz yollardan
Bir tek sen kaldın
Geri dönmeyen, bilesin...
Islak kirpiklerimle gözbebeklerimin
Özlemle titremesi, ondandır...
Bilirsin; yıllar öncesinden beri
Açıktır benim kapım.
Şimdilerde sorma; viran han gibi
Örümcek bağlamış her bir yanım.
Her sabah, erkenden
Güneşin doğduğu yöne başımı uzatıp
Baka baka kapımı tutan ellerimin
Umutla titremesi, ondandır...
Yollarımı kapatan dağ başlarından sökün eden
Kara bulutlardan toplarım her mevsim
Damla damla yağmurlarımı
Ve kor alevler içinde yanan
Kalbimin yangınlarına serperim avuçlarımla.
Ateşle suyun çarpıştığı cam yürekte
Sırçalar halinde yerlere dökülüşüydü
Yaşanan parçalanışın büyük acısı.
İşte, tüm bedenimin durmadan titremesi, ondandır...
Kayıt Tarihi : 17.12.2025 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirinizi giriş, gelişme ve final olarak beğeni ile okudum...Tema ve anlatım mükemmel..
Kaleminize, yüreğinize sağlık...Saygılarımla...Esen kalınız...
Emeğinize yüreğinize sağlık..
Saygılarımla
Beklemek derin yara olsada
Özlemek kafa tutar hep umuda...
O açık kapıda
Özlem eritmeniz dileğiyle...
Emeğinize, yüreğinize sağlık
Selam ve hürmetle...
TÜM YORUMLAR (5)