Sebep Şiiri - Enver Özdil

Bir dağın başına çökerse duman
Yüceliği bu duruma sebeptir.
Sevilen sevene verirsen güman
Cüceliğe bu duruma sebeptir.

Kahve köşesinde ömür bitirir.
Babasından yukarıda oturur.
Karısın kırığın eve getirir.
Kocalığı bu duruma sebeptir.

Deve büyük ot yiyerek beslenir.
Şahin küçük et yiyerek beslenir.
Hutbe okur cemaata seslenir.
Hocalığı bu duruma sebeptir.

Zalimin yaptığı zulüm övülmez.
Doğru sözlü dokuz köyden kovulmaz.
İlaç şifa verir, amma sevilmez.
Acılığa bu duruma sebeptir

Yalan söyler, yalan yalan üretir.
Yar zülfün yadellere taratır.
Mum yaktırır kaybolanı aratır.
Geceliği bu duruma sebeptir.