Sebep Şiiri - Akif Okan

Yağmurun huzur veren nağmeleri ruhuma işliyor,
Yüzüme değen her bir damla titretiyor içimi.
Bu titreyiş,
Sevda duraklarında arafta kalmış kalbimin titreyişi,
Bu titreyiş,
Duygularıma can veren kalemimin titreyişi.
Defalarca sarsılıp kendine gelemeyen ruhumun titreyişi bu...
Vicdan mahkemesinde giyilen hüküm nedir.
Söyle kalbim,
Amansız çaresizliğime var mı umut?
Bir ölüm sessizliği sarıyor etrafı.
Gözyaşlarım, bir uçurtmanın kuyruğuna takılmış,
İklimden iklime savrulup duruyor.
Canımı sıkıyor bir şeyler, hep bir eksiklik.
Söylediklerim noksan,
Verecek cevabım yok çetin suallere.
Diyorum ki,
Belki de sebebim olmadığın için vardır,
Sonunu getiremediğim bunca şiirim...
Bir bekleyiş...
Ne kadar olduğu meçhul,
Lakin neyi beklediğim açık.
Sebebim...