Yolunu kaybetmiş hasret şururu
Vuslata varmadan kör oldu,gitti.
Adına yenilmez dedi gururu,
O yanan sevdanın külüde bitti.
Sahtesi himaye,gözlerden kaçar.
Gerçeği, desturu ölümden seçer.
Her çıkış bıçaktır,zehiri namlı,
Dumanlı sevdalım böğrüme geçer.
Oysa ki fırtınan ezerdi, beni
Esrarlı gözlerin süzerdi, beni
Canıma kefilim,pamuk ipliğim,
Celladın öldürüp,keserdi beni.
Zülfünden aksedip yolladın yayı.
Haniydi okuna dayanan dayı!
Ölümsüz destandın,köhne satırda,
Gözümden kopardın koca dünyayı.
Aşığın gönlünde madde boş iken,
Yoluna koyduğum canla baş iken,
Sevdiğim,sebebsiz kondum dalına,
Azığım zehirin,tutkum sa diken.
Bülbüle yakışmaz yüksekten uçmak.
Gülünün dalına sebebsiz düşmek!
Semeri dururken,gönlünü seçmek,
İnanın zor olan ona erişmek...
Kayıt Tarihi : 8.8.2012 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel çalışma ile karşılaştım.
Tebrik ederim
Yaşayacaklarınız,
Yaşadıklarınızdan daha renkli,
Daha hareketli,
daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüzü tebrik eder
Sağlık Afiyet Başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ederim
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
Dedimki bu acep neyindir nesi
Munzuru,Keşişi, Kırklar tepesi
Erzincan bağından bülbül ötüyor.
TÜM YORUMLAR (7)