Sebebsiz bir nedendi ayrılışımız,
Bir selamı bile birbirimizden esirgedik.
Masum bir bebek gibiydi paylaştıklarımız,
Belki şımarıklık belkide hiç görmedik.
Şimdi bakıyorum dostluk çemberine girenlere,
Menfaati görünce dostum diyenlere,
Sözüm olmaz sevilip sevenlere,
Belkide biz hiç sevilmedik.
Bir trafik kazasına kurban olduğunda,
Kadeh şişelerine beni boğduğunda,
O günden bugüne her baktığımda,
Utanıyorum söylemeye 'biz kankardeştik'.
İsmail hatıralarını hep yaşatıyorum,
Senin hatıralarını şiirlere taşıyorum,
Ölmeden hergün ölüme koşuyorum,
Bilmiyorum böyle bir sonumu hakettik.
09.12.2001
Saat:13.00
Kayıt Tarihi : 8.10.2003 01:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rafet Maden](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/08/sebebsiz-bir-nedendi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)