Sebebisin Şiiri - Tezcan Bilgiç

Üzgün diyorlar bana,
Mutsuz, umutsuz...
Yağmurla geliyor bana mutluluk,
Düşen her damla biraz daha mutluluk.
O yüzden sevmiyorum güneşi...
Soranlara alerjim var diyorum.
Sen yoksun diye ağladığımı,
Söyleyemiyorum!
Onuda bilmiyorlar,
Seni sevdiğimi bilmedikleri gibi...
Uzağıda görmüyorum diyorum.
Bozuk zannediyorlar gözlerimi,
Sensiz biryeri görmek istemiyorum.
Çokta konuşmuyorum işte,
Sensiz kullanılan kelimeler boş geliyor
Bunu da bilmiyorlar...
Şiir yazıyorum yokluğunla,
Sebebini sormuyor kimse neyseki.
Nefesim kesiliyor yokluğunla işte,
Nefes almamında sebebi sensin...
Sen varsın diye yaşıyorum,
Sen yoksan gereksiz nefesler aslında.
Sevdiğimi söylemiyorum ama,
Sen anla bunu istiyorum kısaca...