Çok soğuktu hava, titriyordum bir kış günü,
Birden ısındı içim, hatırlayınca gülüşünü,
Her taraf bembeyazdı, ama hiç anlamı yoktu,
Gözlerin geldi aklıma, her yer toz pembe oldu.
Güneşimsin benim, hep içimi ısıtan,
Gözlerin ve gülüşünle bir meleği andıran,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta