senin bildiğin aşklar,
sen gibi yüreksiz olmuş olmalı..
solan bir kaç umudum yok,
biten bir hayat var ardında..
bitirdiğin bir hayat..
masaya bir kaç tabak ekleyip
seni bekleyen birisi yok arkanda,
bir bardak çayın buğusunda
sabahları eylemiyoruz bir arada
sen yoksun..
ben yokum...
yoklar,
yokluklar,
yoksunluklar...
hep bir yok oluşçuluk...
halbuki
ben seni
var oluşumun sebebi saymıştım
senin gözlerinde
ölmek için dünyaya geldim sanmıştım..
öldüm de!
katlime ferman verdin
gözlerin değilse de
yüreksizliğin
cinayet sebebim...
Kayıt Tarihi : 20.12.2011 13:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
oynaşıyorum şimdi nefretimle, her cilvem o nefretim daha da büyüsün diye...g.doğan
![Gül Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/20/sebebim-52.jpg)
İnsan severse yürekten sevmeli.
Yürek büyümeli sevğiyi dağlara taşlara düyürsun.
Sayğılar.
g. doğan
TÜM YORUMLAR (7)