Her adını koyamadığım şiir
Sana bitiyor,sonunda üç nokta.
Biri benim başta duran
Hep en uçta kalan,
Kalabalığın en ucunda
Ve daima eğreti duran.
Sen ise hep diğer uçta,
Benden bir nokta uzakta,
Bir noktaya sığdırılmış
Bin masalın içindeki
Bir figüran gibi görürken
Beni diğer uçta,
Aradakine,
Aramızdakine kalır
Kağıdın en tatlı tarafı
Ve şimdi görüyorum yazılarının
İki noktaya düşürülmüş
İmla ve noktalama yanlışlarını.
Ama beni silişin
Sebep değil kağıdı buruşturup
beni koyan yeniden yerime
Şeffaf damlalara,
Türkçeme yapılan saldırındı…
Kayıt Tarihi : 11.3.2009 13:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!