Mekanda neşe yok, yüzlerde nalan...
Sen yoksun, hayalin yürekte kalan...
Vefa semadaymış, cefaysa yalan.
Ebedi hidayetmiş hakikat olan.
Şimdi kalbim mühürlenmiş bir şeyda.
Dökemem içimi ümit yok dünyada.
Gitmek kaldı, o yoksa bu hayatta.
Dönecekse bir gün gelsin bir baharda.
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 17:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sirke
Riske girdik kesirli sayılar gibi
Geçmişimize bölündük her yanımız kan
Tam olan herşeyi düşman belledik
Rasyonel isyanlara karıştık sonra
Sirklerde canımızı iplere taktık
Kesir çizgisinin üstünde hayat..
Altımızda ölümden ölümler vardı
Heyecandan ötesini göremediniz
Geçmişe kızıp gençliğimizi yaktık
Küplere bindik inanmazsınız
Korktunuz eksik kalacağınızdan
Keskin sirke küpüne zarar dediniz
Arabesk yaşamlar sıkardı bizi
Raks eden kadınlar anlamsızdı hep
İçlerinde hüzünler doluydu elbet
Dışarıya atsalar kimse kalmazdı
Tesiri parçalı bombaydı hepsi
Masalarda kadehler sirke dolsaydı
İnanın bu kadar eğlenmezdiniz
Kezzaplı sevgiler hep çekiciydi
Yüreğimiz ondan böyle bembeyaz
Kerize benzeyen yüzümüz vardı
Halbuki hiç öyle değil içimiz
Geçmişimize bölündük her yanımız kan
Heyecandan ötesini göremediniz
Dışımıza akmadı göz yaşlarımız
İç kanamalar gibi iç ağlamalar
Sizler farkında olamazdınız
İçimizi görmeniz mümkün değildi
Biz kendi derdimize düşmüştük
Ali Kemal Mutlu
TÜM YORUMLAR (1)