Sebebi Var Şiiri - Serdar Atabay

Ben bunları yazmazdım Allah’ım buna şahit.
Senelerce sabredip sustuysam sebebi var.
İyi tanırsın beni hiçbir şeyden çekinmem.
Lakin bu gür sesimi kıstıysam sebebi var.

Bu zamanı bekledim, sabır ile hırs ile.
Sükûtu ezberlettim ateş sarmış bu dile.
Kinim öyle azdı ki seni görmesem bile.
Resmini yere atıp bastıysam sebebi var.

Bu aşkın bitişine duydum kafa yorarsın.
Şeytanla ihvan olup hep hatalar ararsın.
Allah’a yemin vardı nasıl beni kırarsın.
İşte buna kahredip küstüysem sebebi var.

Unuttum sanmayasın verdiğin onca sözü.
Ahret için ant içip kırdığın iki dizi.
Daha duydun mu gülüm, ağzımdan çıkan sözü.
Dilimdeki rüzgârla, estiysem sebebi var.

Huzuru görmek için daha çok vakit vardı.
Şahitler huzurunda ölmeye akit vardı.
İman, hayâ, tevazu, edeple sükût vardı.
İçimdeki nefreti kustuysam sebebi var

Mutlu geçen günleri karalayıp attın sen.
Sevdanın badesine, ağıları kattın sen.
Verdiğin o sözleri, bir çırpıda yuttun sen.
Sevdamı dara çekip astıysam sebebi var.

Vefadan haberin yok kaybolup gittin ansız.
Hem nankörsün, hem hain, hem alçaksın, hem kansız.
Serdar’ın gül bağını talan ettin zamansız.
Selamı ta kökünden kestiysem sebebi var.