Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Yürürüm Adıyaman’ın dar sokaklarında sensiz.
Feri kaybolmuş gözlerimin, suspus olmuş ıssız ıssız.
Sızıp kalırım belki, Altınpark’ın banklarında sensiz.
Düşlerimle, hayallerimle kalırım gecelerim ıssız ıssız.
Uyanınca, ezile büzüle ancak titreyerek kalkarım ayağa.
Sağa sola bağırırım, kırarım herşeyi, saldırırım bayağı.
Şaşırır insanlar, deli olmuş derler, haketmiş bu dayağı.
İzansız davranışlarım, özür dilerim,sebebi aşk yasağı.
Belki deliyim, belki deli olmuşum ama; inanın aşk delisi.
Harika bir anlatım. Tebrikler. Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Kaleminiz hiç susmasın.
Sorarsan sebebini bendeki bu deliliğin... Söylemeye gerek var mı? Bilirsin aslında sebebi sensin... Kerim bey kalemin daim olsun... Hoşuma gitti...
ASLINDA ANLATIMDA BOZUKLUKLAR VAR AMA YİNEDE İYİ TEBRİKLER
ÇOK BİLMİŞLİK OLDUYSADA ŞİMDİDEN ÖZÜRDİLERİM İYİGÜNLER
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta