Büyülü gözlerle çıktın karşıma
Bir çare kalmamın sebebi sensin
Onulmaz ağrılar saldın başıma
Deryaya dalmamın sebebi sensin
Ağlasam mı gülsem mi bilemiyorum
Ben beni kendimde bulamıyorum
Seni düşünmeden duramıyorum
Divane olmamın sebebi sensin
Bağlı zincilerim bir bir kırılsa
Kanat takıp özgürlüğe varılsa
Bu dünya yıkılıp tekrar kurulsa
Tekrardan gelirsem sebebi sensin
Şimdi gel de çık bu işin içinden
Kime zarar gelmiş gönül göçünden
İstersen idam et sevmek suçundan
Ağlarken gülmemin sebebi sensin
Kayıt Tarihi : 29.5.2014 09:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gül Atar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/29/sebebi-sensin-27.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!