Sebebi sensin, cepleri hüzün dolu olmamın,
Sebebi sensin, ey ulu dağlar gibi ulaşılmam sandığın sen.
Bir gün gözünde yaş ile
Gelip çattığında kapıma,
Hüzün yeşeren başaklarda ki gülüşü
Bulamayınca hasat tarlada,
Anlayınca seni seven beni,
Yok, güzelim yok!
Titremek yok
Sevinçten öylece karşında.
Yok, güzelim yok!
Eylendim dünyada…
Kayıt Tarihi : 7.4.2006 06:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!