zaten hep yanlış olmadık mı zamanın geri sarımlarında
seninle neyse savaşla da o kadar sevişmedim mi
sana neyse sevgim davaya da aynı değil miydi
sihirli anlar bekledik zamanın ileri sarımlarında
değil mi ki, insan savaşı sevdayla yapar
bir umuttan diğerine aşkla uçar
dağ başlarında omzunda silah sever
gecenin karanlığı soğuğuna karıştığında yar diler
bir anneyi özlemektense sevgiliye yazar şiirlerini
kahramanlar olur cephelerde
göğüs siperane savaşırlar
en çok onlar almıştır tadını aşkın
en bilinmez sevdaları taşırlar meydanlara
yare kavuşmak ümidi kurşun olur
savaşı kim kazanır uzun günlerin ve gecelerin ardından
aşıkları çok olanlar kazanır
bekleyeni çok olanlar
savaş sevdaya çağırır uykunun en kuytu derinliğinde
hasretlerin dibe vurduğu anlar yıkımın anahtarı olur
aşığım diyebildiğimiz kadar insanız
seviyorum diyebildiğimiz kadar savaşçı
iç içe geçmiş ağrıların ayrımını bile bilmeyiz
savaşırken sever, severken savaşırız
ihanete sevda bulaşır kimi bilmezlerin avuçlarında
kimine sevda yakışmaz, silah gibi
namluda gül saklamak
bombardıman gürültüsünde bülbül olmak
bir omuzdan diğerine sevda sözleri iletmek
bir savaşçının işleridir
tropikal hasretlere sığınmak kurtarmaz sizi kurşunlardan
özlemişim seni
özlemişim de geçmişim kendimden
geçmişime daldığım bir anda gelmiş kurşunun kahpesi
sevmişim seni de ondan olmuş
ne olmuşsa…
Memet Karabalık
Kayıt Tarihi : 1.9.2005 17:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!