Sebebi Matem Şiiri - Ayça Özkara

Sebeb-i matem devam etmekdeydi.
Yorucu ve dört bir yanı hüzünlerle kaplı,
Bir aşk acısıydı.
Aşk kodesinde.

O günde yorgun düşüyordu..
Boncuklardan sen yapıyordu..
Seni düşünüyor seni hissediyor.
Seni yaşıyordu.

Biliyordu göremeyeceğini, gelmeyeceğini, sevmeyeceğini.
Hüzün kokarken buram buram,
Aşk kaplıyordu çevresini.
Hisleri sanki bir zaruriyetti.

Ve etti.
Bir gece daha ağlamayı kabul etti
Karanlığa karıştı, herşeyden geri çekildi.
Bir sigaranın dumanında daha gördü seni.
Bir kez daha yok oluşunu seyretti.

O da biliyordu çağresizliğe sarılmış olduğunu.
Ve yine biliyordu sensizlikte boğulduğunu.
Ve yok etmek istiyordu,
O pas tutmuş demirleri ve olanet olası mesafeleri.

Her geçen gün zararınaydı.
Şiirler yazıyor, insanların gülüşlerini çiziyordu
Anlam veremiyordu.

Ve bu gecede..
Sebeb-i matem yüzünden boncuklardan sen yapıyordu.