Sebebi Ahvalim Şiiri - Rafhet Candan

Sebebi Ahvalim

İşte başlangıcındayım hayatın
fırlatıldım ki niçindir bilemem
gömülen bir çekirdek gibi dipsiz kuyulara
vahalarda bir günah üzerine görülmedik
nice sabırla yoğrulan / bir varmış
bir yokmuş hikayesi

günahtı hayatı besleyen tartaklayan
ana damarı şahların bir ulvi gayede
kainatı dümenleyen düzenleyen tek bir günah
ve kovulan bir tövbedir sonuna kadar
güman ile ıstırabı içinde besleyen

bir can biter ilkin göyünmüş
şafakları alalayan gövek içre
ihanetsiz olabildiğince kendi
yani olabildiğince insan
ve olabildiğince karmaşık
bittiği yerden ses getirir
bütünlemek adına hayatı

hayat ki sırtında taşınır kelebeğin
hafiflemiş tüy gibi çekiler
su taşımaz kurnalar
sur üflemez duvarlar
dibeklerde dövülen sonsuz bilgiyi
alasulu bir ortamda alazladım

güne gün dedim böylece
geceye gece
heceyi ağzından aldım bir asinin
vura vura beynine bir kelimenin
hışmına fütursuz bir rüzgarın
elinde inledim
bir o yana / bir bu yana
ahları faş eden

hani “her başlangıç bir bitiş” ya
bitişle başlamak lazım
bu yüzden başlangıca
bir yeniden yaratı / bir iğva
külünksüz bir yontudur şekil olunan
bir ademin mor beneklerinde
bir deprenişte bir “bigbang”ında
bilinmeyen yanımın

dağ içre dağlardım oysa ki
bir karanlık tarafın beyaza yıkandığı
bir eşikte duruyordum
bir şeyler anlatıyordu ahvalimden
içimin bir tarafı
ne yapmam gerekiyordu
nasıl anlamalıyım kendimi
anlamlandırmak adına
sonrasız olmayan her şeyi

bir ilahi nimettir arza soluk aldıran
boş nefeslerde tüketilen gök
üretmek ve tüketmek adına
elde kalan
niçin bir günah yüzünden
evet bir günah yüzünden
gurbet ele düştün de
düşmedi bencilliğin
kara halkaları içinden

sanırsın ki / sebebi ahvalimden oldu
ne olduysa
suç bağışlanmalı oysa ki
suça sebep önlenmezse
hani baharın sarhoş ettiği bağrını açıp da
bütün şeytani
yani insani tılsımları dökünüp
bir bukalemun gibi ilk günah
ve ilk dokunuşu dalganın
tenimin kızgın sacayağında kavrulmak
niye ki tanrım
niye ki / bağışlandıysam eğer

demek ki sırıtan bir tarafım var
kabul ediyorum
sınır tanımayan sınırsızlığı zılgıtlayan
derdi oluşturan sebep mesela
dermandan gelirmiş
istemezdim dermanı tanrım
derdin olmazsa
yani ziyandaysam sebebi ahvalimden değil
çoğalan tarafımı eksilten / o sebep olmazsa

Şimdi ben yeniden düşünmeli miyim
hangi düzendir düşüncemi düzenleyen
terk eden beni
bir ahtapotun salyalı kollarına
beynim evet beynim bir zangoç
çan çaldırır can aldırır
çıkar ki bir vehmin en üst noktasına
yuvarlar da yuvarlar ne bulursa aşk adına
dirim adına

velev ki takat getirmedim
direnmeye dış etkenlere
suça mı intibak var / suçluya mı
ne zaman bir deliğe bir çomak soksam
bir noktaya dokunsam
hemen haddini aşan / ey mendebur
ey nefsine zalim adam oluveririm

Sığınak Dergisi.Nisan 2005