Sebeb-i Zemheri Şiiri - Murat Arıcı

Toplanır ahali davul çalınır;
Dağlarla bulutlar bir güreş tutar.
Biri peşrev vurur biri salınır;
Güçlü olan tozu dumana katar.

Omuz verir dağlar bulut sallanır;
Tutulur nefesler yüzler allanır.
Sinsice fırsatlar tek tek kollanır;
Her biri kendince bir tırpan atar.

Dağlar indirince rakibi yere,
Bulut için yoktur artık hiç çare.
Rüzgâr ıslık çalar tükenir süre;
Yıkılan sessizce uzanıp yatar.

Şimşek öfkelenip atar mızrağı,
Yaralar bağrından pehlivan dağı.
Yağmur hırçınlaşıp kırar bardağı,
Oradan kaçanlar doluya çatar.

Karlar tuz basınca açık yaraya,
Savaş ilan eder sema, karaya.
Hücum için hepsi geçer sıraya,
Yıldırım zirveye ok gibi batar.

Bu savaş sürmekte yıllardan beri;
Saldırır bulutun bütün neferi.
Dağlar inat eder çekilmez geri;
Bu yüzden başında hep duman tüter.