Tuğba’ma
Derdime derman olacak o gözleri arardım
Gözlerine bakınca daha da eridim sarardım
Öyle bir dert verdin ki, Lokman edemez yardım
Yüreğimden kopup yükselen ah’ımsın
Sen benim sebeb-i mahvımsın
Ümitsizlikle yaşamak hep, zordur sandım
Umut kapısında beklemek daha da zor inandım
Işığının hasretiyle kavrulup yandım
Karanlık gecelerde beklediğim sabahımsın
Sen benim sebeb-i mahvımsın
Ey Fatih geceleri kıvranma, duaya kalk
Ah-u figan etme, işi tevekküle bırak
Kendi derdini unut da sevgiline bak
Gözyaşıyle yüz sürdüğüm namazgahımsın
Sen, sen benim sebeb-i mahvımsın
Kayıt Tarihi : 23.5.2011 07:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!