önümde; mutsuzluğun örümcek ağı gibi sardığı, insan ormanları,
kulağımda; kirli denizlerin fısıltısı…
durmadan, başka şeylere benzeyerek iniyor akşam
ömrümden, perde perde dağılan sayfalar gibi,
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta