Sebeb-i Efkârım Şiiri - Lütfiye Bulhaz S ...

Lütfiye Bulhaz Sevinç
38

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Sebeb-i Efkârım

Nereye gitsen
Boynu bükülür yetimliğinin
Yaptığın bir şeyi de beğen be
Sen değilsin sebeb-i efkarının
Sırtlan kuytusunda böyledir her insan
Gülümseyen yüzü sevgisinden değil
Sırtlan dediğin sırıtışından bilinir

Uzağına düşen düşüncelerinde göm gideni
Yol... Yolcu…Varsayalım ki geldi
Boş şişenin dibine kazık diye çakar
Tuzağa düşen sinek, ölümlü bir akşamı
Rakının telvesi olur mu? Olsa ne olur
En kötü ihtimal yalancı bir falcı
Yalandan bir mutluluk uydurur

Çikolatasını kaybetmiş minik dünya
Sana soruyor hesabını
Ben almadım de, benim hiç babam olmadı
Bayramlar geldiğinde yeni bir urbam
Erkek rengi bir mavi balonun kuyruğunda
Başucumda durmadı

Büyüdün diyor oğlum artık ağlama
Çocukluğumu seyrediyorum
Akıncı bakışlarında
Kaçıncı düşüp dizimi kanatışım bu
İn artık kucağımdan, al kucağına
Dizlerinde ninni söyleyip uyut
Uykusu kaçan çocukluğuma

Söz! İşten çıkar çıkmaz evde olurum
Hiç yaramazlık etmem ne istersen yaparım
Gelirken ne kadar aburla cubur varsa
Alır gelirim avuçlarına bırakırım
Haydi, sen de bir iyilik yap bana
Bir ısırımlık ucundan tattır babana
Babası olanın mutluluğunu

Lütfiye Bulhaz Sevinç
Kayıt Tarihi : 20.12.2007 11:10:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


bayram bu kadar şenlik getiriyor bana. bayram şekerlerimi boşverdimde bayramlık gülüşlerim başka şehirlerin soğuğunda bıraktılar beni nedense. bir ona canım donuyor, ölesim tutuyor sözüm var olmayan bir dala bir daha tutunuyorum...

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Lütfiye Bulhaz Sevinç