Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Harikaydi Burcu hanim:) kalemin daim olsun yuregine saglik guzelliklerde kal***Tam Puan***
Özlemişim seninle
Düşleri demlemeyi
Geceyle gündüzü seviştirmeyi…
Özlem diz boyu
Mum da alev titrer, ten de his koyu
Kim düşünür senin yanında
Cenneti, cehennemi
Al, sar, ısıt geceler boyu…
İçinden çıkamam ben bu gecenin
El titremez, kalem yazar her şeyi
Kuşları alıyor üzerine telgrafın telleri
Sebeb-i aşk
Dolaşır yeniden
Başta kavak yelleri
Ah benim yok yere ümit ettiklerim
Yastığıma diken diken batan hayallerim
Hesabını mahşere ilettiğim
Ve ellerimi kanıyla kirlettiğim
Ve o dillenmez beklentilerim
Çıkamam içinden ben bu gecenin…’
Çıkamam içinden ben bu gecenin :))) çok güzel bir final..
Ah benim yok yere ümit ettiklerim
Yastığıma diken diken batan hayallerim
Hesabını mahşere ilettiğim
Ve ellerimi kanıyla kirlettiğim
Ve o dillenmez beklentilerim
Çıkamam içinden ben bu gecenin…’
ANLATIMDAKİ USTALIĞINIZA DİYECEK HİÇ BİR ŞEY YOK. NEFİS BİR YÜREK SESİ NEFİS BİR ŞİİR.
HÜZÜNLERİNİZİN VE ACILARINIZIN ŞİİRLERDE KALMASI DİLEKLERİMLE. SAYGILAR...
adeta isyan dolu bir şiir. anladığım kadarı ile namus kavramı maalesef terk edilmiş zavallı duruma düşürülmüş bir insan var bu şiirin anlatısın da. gerçektende günümüzde çevremize baktığımız zaman bir şehvet ayıbı ile karşı karşıyayız. gerek televizyonlar gerekse yazılı medya gençlerimizi örf ve adetlerimizi bir tarafa koyarak zinaya davet etmektedir.bana göre bu bir hastalıktır hemde bulaşıcı gencecik kızlarımız unharca lekenlenmekte kirletilmekte işin tuhaf yanı bunu sıradan gören insanlar var. ben bu durumlara şahit oldukça inanın içim sızlıyor. yaa düşünsenizya bu genç kızlarımızın evleneceği erkek kim olmak ister ben bir çok kişi ile yatmış kızı asla kabullenemem o halde pek çok kişi kabullenemez bu durumu bu ne demek pek çok gencecik kızlarımızın bir paçavra gibi aralarda dolaşıp durması demek ben buradan genç kızlarımıza seslenmek istiyorum aman dikkat! namususuzluk bir felakettir.
Şiir yüksek engelli atlamalarla ulaşmış şaire...Şair şiire yansımış, şiir şaire....İşte sonuç...Samimice...
Aşk fazla yıpratmış seni caaanım..fazla belbağlama derim..herkeste yok sendeki adanış...tebrik şiire ...sevgimle...
BANA KALIRSA ACI BİR SİTEM GİZLİŞ BU ŞİİRDE.. İKİLEMLER DE OLSA SEBEBİ ŞİİRİN SİTEMDİR GÖRÜNEN..BİZ[E ŞİİRİ KUTLAMAK DÜŞER ELİNE SAĞLIK.. YÜREĞİNİN GÖTÜRDÜĞÜ YERE GİT.. DENİZE FAZLA AÇILMA:-))) SELAM VE SAYGILARIMLA ESEN KAL ........
SEVGİLİYE BİR VEDA ŞİİRİ Mİ YOKSA SEVGİDEN KAYNAKLANAN BİR SİTEM Mİ?BELKİ DE HER İKİSİ...GÜN GEÇTİKÇE DAHA DA GÜZELLEŞİYOR ŞİİRLERİN.BİR HEMŞERİM OLARAK GURUR DUYUYORUM.TEBRİK EDİYORUM.SELAM SEVGİ VE SAYGILARIMLA TAM PUAN + ANT.
Sebebi- aşk ; şiirin başlığında çok güzel durmuş . İçeriğin üzerine pelerinini örtmüş ...
Ama (bir kere de olsa) şiirin metni içinde bence hiç kullanılmasaydı çok daha iyi olurdu ...
Sanki bu farklı tanımlar şiirin içinde kullanılınca , şiir de sırf buna ayak uydurmak yada ortam hazırlamak için yazılmış gibi oluyor ...
Ama çalışmanız elbet çok güzel , kutluyorum sevgili Burcu Bir ..., yüreğine , kalemine sağlık ...
saygılar yüreğinize...
acımasız ve hüzün veren gecelerden biri daha...
güzel ve duygusal bir anlatımla...
saygılarımla kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta