Sebeb-i Alem Şiiri - Nurefşan Karakaş

Sebeb-i Alem

Sebeb-i Alemsin Sen!
Kainatın en Sevgilisisin Sen!
Çöle inen bir nursun Sen!
Asırlardır durmak bilmeyen, sevgi çağlayanısın Sen!
Şefkat ve merhamet Peygamberisin Sen!
Karanlıkları aydınlığa boğan güneşsin Sen!
Muhammed Mustafa’sın Sen!

Efendim! Doğ gönüllerimize de
Aydınlansın kuytularımız
Erisin! Kalbimizin şahikalarındaki buzullarımız.

Yollarını gözlüyoruz Ey Nebi!
Artık bir görün bize…
Gel de, sevgi güllerini açıver gönlümüzde.
Adımlarını takibe muhtaç bizleri,
Çöllerde, susuz, dermansız bırakma Ey Nebi!
Çağır, Çağır da…
Hicret edelim yanına, yalın ayaklarımızla...
Yeter ki bir işaret et Ey Nebî!
Coşkun akan sular gibi
Koşalım,Mübarek,Mudahhar Ravzana…