gerçek dost
ihanetin ortasında bile
sana sırtını dönmeyendir.
yükselirken bütün harıyla
gitgide
bir cehennem ateşi içinde...
karanlığı yakan gözleriyle
simsiyah yüreğinde
bir başkaldırı
bir Ali Cengi
gecenin orta yerinde!
vefa, öyle bir şeydir ki
insanlık...
merhamet ve bağış ellerinde!
yüreğinde ayaklanan asînin aksine
dostluk... öyle bir şey işte;
ihanetin aleviyle kavrulsan bile
sırtını değil,
yüzünü dönebilmek
yüzüne! ...
iradeyse, budur sana yakışan;
ne mutlu
içindeki kıyameti dindirebilene!
ben yanacağımı yandım
şimdi, sıra sende!
lakin, umduğum
değil dostluğun
şimdi, marifet
sebatı sevebilmekte...
ahım yoktur;
yanma içindeki kıyamette!
Kayıt Tarihi : 31.1.2005 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalemine sağlık Ablacım..
Saygılar...
Sen yanacağını yandın Esma şimdi sıra bende. Birde ben yanayım belki çıkar karanlıklar aydınlığa.
Hiçbiri yokmuş be ablam. Ben bunu anladım....
Malesef...
Ve yakıyor ihaneti cehenneminde..
Tebrik ve sevgilerimimle
TÜM YORUMLAR (6)