Azaldığımla kaldım hep.
Düşlerim mi beni, ben mi düşlerimi beceriyordum bilemedim..
Sebat etmek lazımdı belkide,
Kanattığımız inançlar için tek bir kadeh..
Aşk kokmuyor artık eskisi kadar dudakların,
Zorlanıyorum, lanet olsun ilgilenmiyorum!
Alkolün verdiği etki benliğimizi düzercesine üzerimizden geçiyordu,
Damağımda ki o ekşi tat tüm beyaza boyadıklarımızı hatırlatıyordu.
Ağlıyordu bu gece bacaklarımızdan aşağıakan tüm birikmişlerimiz..
Ruhumu okşuyan bir şarkı fısıldadın sabaha karşı.
Utanarak döküyorsun kelimeleri,
Masumiyetini vuruyor gözlerine.
Terliyor naif ellerin.
Hadi içkini yudumla tekrar,
Süzülelim gökyüzünde..
Kayıt Tarihi : 31.1.2012 15:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!