ölü nehirlere akarken gündüzün gözleri
sarhoş bir akşamın gözetiminde ağaçlar
kentin dul uğultularını içen karanlığın
pis ağzını ört sebastian
gözlerimi uykuya hazırla
mumları söndür pencereleri sıkı kapat
ayak altından çek sarı tekiri uyandırmasın
cam güzelini
posası çıkmış kırgın yamuk yumuk
eğilmiş bükülmüş yüreğimi mümkünse düzelt
birazdan çılgın duyguların geçit töreni var
klasik rahatlatıcı bir müzik aç mozart’tan olsun
sağ tarafımdaki boğazımın hıçkırık dağlarını sustur
hava karlı buzlu çok üşüyorum sebastian
yak şömineleri
sol tarafımsa
yangın yeri köze dönmüş konfor alanından çıkmış
savaş yeniği kasvet bulaşığı bahar artığı biçâre çaresizliğim
ah! korkunç suskunluğum
gün doğmadan beni uyandır sebastian
üstümü başımı silkele çeki düzen ver lepiska saçlarıma
yorgun omuzlarıma ince bir şal dudağıma pembe rujumu
kulağıma inci küpemi
sarmaşık gülleriyle
çevrili beyaz verandaya hazırla sıcak kahvemi oh!...
bu kadar keder yeter bir sonraki kabus dolu geceye kadar
haydi çabuk ol yüzümü okşayan ılık rüzgârlara ve doğan güneşe
akışkan zamana anlatacaklarım var
bak körpe avuçlarımda su damlası gibi yaşam
beni berrak günün kumral gülüşlerine
hazırla sebastian
gözlerim bir çift nazlı kumru kuşu...
23012024
06:35
Kayıt Tarihi : 25.1.2024 15:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
teşekkürler...saygılar
teşekkürler selamlar
TÜM YORUMLAR (3)