Sebahattin Şiiri - Akın Korkmaz

Ben yurda başlarken
Dokuzuncu yılında Sebahattin
Gençlik gelip geçerken
Yurt köşesinde garibim

Bakmayın deli diye
Aslında âlim adamdı
Gelmiş ilim peşine
Büyük ilahiyatçı

Üstü başı perişandı
Bir evliya gibi asil
Buğday teni topraktı
Yapmacık hiç değil

Elinde kitap onlarca
Basamaklardan inerdi
Tur atar etrafında
Sanki semazendi
Selamsız geçmez kimseyi
Çok severdi insanları
Aptallar dese de deli
Kimseye aldırmazdı

Ansızın gecenin bir vakti
Hamamda çıkardı karşıma
Kartal gibi hareketli
Zıplardı musluğun başına

Mescitte namaz kılardı
Tek kişilik safta
Kahkahalar atardı
Namazın ortasında

Karışılmaz ki işine
Bir bildiği olmalı
Böyle bir âlime
Uzaktan bakmalı

Duaya geçerdi ardından
Gözü tok mu dersiniz?
Haremini ister Kral Faht’tan
Hayretler içindeyiz

Bir de takıntısı var
Mısırlı kızlara dair
Sorulmaz aklından sual
Olsa keşke Mısır’a vezir

Büyük acılar olmalı bilirim
Bu deli perdenin altında
Sebat çiçeği Sabahattin
Işıklar yanar alnında