Sebahattin Kacar Şiirleri - Şair Sebahat ...

Aşk denilen şey, iki gözle bir iki söze sığmaz,
Aşık olanların yaptıkları hiç akla gelmez.

Yarin her şeyi güzel, kötü yanı olmaz.
Vuslat anı gelince, düğün bayram görülmez.

Eyy rüzgar kanatlı zaman.
Ayrılıkların azığı zaman.
Yüzümdeki çizgilerin ressamı zaman.
Çocukları baba,
Babaları dede yapan zaman.

´Ben´ likten kurtulup,
Tevhidi kelime halinden
Akıl, kalp ve fiil kılıfına
Koyabilmenin yolunu arayanlar
Yokluk kapısını çalmışlar
Aşk açmış kapıyı.

Kalbinin çırpınışlarını, ayrılık derdinden bil.
Gördüğün her kötüyü, iyilik dersinden bil.
Hoş gelen nağmeleri, yârin türküsünden bil.
Gözündeki yaşları, aşkın ateşinden bil.

Gördüğün gölgeleri, O’nun güneşinden bil.

Somut sözlerle duygular nasıl ifade edilir ki?
Ne kelimeler yeter, ne de sesler.

Bir kaç dakika için harcanır ömürler.
Bir an için yazılır romanlar, şiirler.

Sevdalarını papatya falında arayanlardan oldum artık.
Kırık kalplere, derme çatma yaşam umudu değildi hayalimdeki.
Her bir aşk gibi, bu sevda da hayal sanki.
Olsun varsın, yüreğimdeki darbe, ha bir olmuş, ha iki...

İnsan mutlu olduğu zamanlarda,
Herkesi mutlu görmek istiyor.
Herkese bir iyilik yapmak istiyorum.
Ama ben melek olmaya soyunurken,
Beklemediğim anda karşıma çıkan bir duvar.
Öyle bir çarpıyorum ki,

Mum hiç yanmaktan dertlenir mi?
Alevi veren mum değil mi?
Mumu yanmamak dertli yapar.
Kibriti bekledi onca zaman.
Ne zaman ki kader eli çaktı kibriti.
Aşk çıktı ortaya alev alev yanan.

Hani bir sabah uyanıp,
Gözlerimizi taa uzaklara dikmiştik.
Sen dünyanın bir ucunda,
Ben dünyanın öbür ucunda.
Ben seni arardım,
Sen de beni.

Bir kuş geldi.
Kanatları altı rengi,
Gözleri gök mavi.
Ağzında nadide bir inci tanesi.
Kulağında özgürlük şarkıları.
Yüreğinde sevgi nağmeleri.