Sen artık,
Kelimelerimin sonunda ki noktasın.
Anlamalısın artık,
Bu yolda son duraktasın..
Kıraç topraklarım da
Sessizliğim yalnızlığım kadar
Yalnızlığım sessizliğim..
Bir yıldızlar anladı beni,
Sonra gökler ağladı ben ağladım..
Yalnızlığım gökteki yıldızlar kadar,
Duydum dağlarda bir ceylan ağlar.
Dört yolun kesiştiği bir insan seli
Çıksam baksam diyorum,
Yüzlerine bir bir...
Çıkar mı acaba Tanıdık Biri!
Dışarıda yağmur yağıyor
Bardaktan boşanırcasına,
Sanki hiç dinmeyecekmiş gibi.
Kimileri için bir mutluluk olsa da
Toprağa can veren bu yağmur
Sanki benim içime yağar!
Yine bir kasım
Camlarda acı bir melodi söyleyen rüzgarla savrulan,
Kararmış ağaçlardan dökülen
Sarı yapraklar...
Ve çok uzaklarda bir çocuk gelir aklıma...
Yağan bir yaz yağmurunun ardından
Artık nefes alabiliyorum,
Sabahları sevebiliyorum artık,
Hasret kokmuyor işte..
Gözümde viran olan bu şehir
Canlanıyor sanki,
Güzelleşiyor yeniden..
Öylesine alışmışım ki,
Sevgini yastığımın altına koyupta uyumaya
Onu kaybetmiştim,
Bulamıyordum..
Gözyaşlarımın duvarında uyumaya çalışıyordum..
Bu akşam onu buldum
Ne güzel yağarsın kar
Sanki doğa yepyeni
Beyaz bir sayfa açar.
Günahsız bir çocuk gibi
Ak pak yağan kar,
Havada mis gibi bir kar kokusu var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!