Duygularımı;
Veresiye verdiğimi anlayamadım.
Aşk denilen acımasız duygunun
Ne işe yaradığını kavrayamadım.
Bunun bir bedeli vardır diye
Deftere yazdıkça yazdım.
Unutuldu mu paletteki boyalar;
Sıyırıp atamazsın,
Sökemezsin,
Kazıyamazsın,
Işık vermesini
Parlamasını
Dolaşıyor;
Yüklenen enerjinin coşkusuyla,
Çiziyor hayatı tuvallere fırça.
Yaşıyor yüzlerce resimde,
Düşünceler.
Yeni bir hayat, yeni bir umut
Yüreğin ağlarken;
Gözlerinden yaş süzülmedi senin.
Yakışmaz dedin Türk kadınının aydınlık yüzüne gözyaşları.
El sallarken pencerenden;
Yüzündeki gülümseme eksilmedi.
Elveda demek değildi bu
Sarı yapraklar uçuşurken havada,
Boş, boş akıllar çıkıyor karşısına.
Çarpmamak için yaprak onlara
Savruluyor bir o yana,
Bir bu yana.
Gözler
Tebessümle kör bir ışık saçarken etrafa
Kendi karanlığımın
İçinde olduğumu anlayamadım.
Oynadığım yıldızlar bir, bir kaydı elimden
Kayarken çizdi yüreğimi yaralandım.
Gözlerini aç canım
Kapatma gözlerini
Kör olmadan.
Karanlık olmadan yarınların,
Işığı kaybetme
Sakın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!