Şeb Şiiri - Erdem Aksoy

ŞEB / GECE

-Külfetiyle tüm, gelip çattığında şeb

tutsaklaşır ölümsüz ruh, bedeninde ademoğlunun

ve şebi sarar, irtihal sessizliği ayakların

hissedilir önce serpintisi denizin

hissedilir önce yeli nihayetin

önce bir balık ölür

akabinde deniz

önce bir yıldız ölür

akabinde tün

önce bir kız ölür

akabinde biz

-Külfetiyle tüm, gelip çattığında şeb

susar harfsiz kelimeler ile betimlenen hikayeler

ve dili sarar, sövgüsü geçmişin

hissedilir önce çırpınışı yüreğin

hissedilir önce titreyişi ellerin

önce bir bakir ölür

akabinde hakir

önce bir imge ölür

akabinde kerem

önce bir kız ölür

akabinde biz

-Külfetiyle tüm, gelip çattığında şeb

anlamsızlaşır ırza geçen suallerle, mana

ve usu boğar, elleri ile bedbahtlığın

hissedilir önce kokusu ıtır çiçeğinin

hissedilir önce avazı baharın

önce bir bülbül ölür

akabinde tün

önce bir kız ölür

akabinde biz

önce bir şiir ölür

akabinde şair

(.)