Şeb-i Yelda Hayat Şiiri - Taş İskele

Ey avadanlığı
Uzam,
Zaman,
İnsan!

Yaşamak ölümcül büyü,
Aveda Kedavra...

Tene bakma,
Yolcu ruh/a olmuyor,
Ne otopsi,
Ne de kadavra.
Rengârenk,
Kara kutu...
Cennet de içinde,
Cehennem de...

Dünya araf,
Araf'ında insan..

Hiçbir şeyin olmadığı vakit,
Zaman merdivenlerinin basamakları,
Yükselir,
Güçleşir tırmanma...

Zaman makinasını yalanlayan
Ah izafiyet!

Beklenti değil,
Beklemek,
Kendini hatırlatan ölümü....

Yaşamak entübe,
Ölmek şifa...

*
Sahi aşk,
Nerede kalmıştık?

------
Gönderme : Fuzulî

"Şeb-i yeldâyı müneccimle muvakkıt ne bilir,
Mübtelâ-yı gama sor kim geceler kaç sâ'at."