Şeb-i Yelda Şiiri - Bülent Baysal

** ŞEB-İ YELDA **

Ervah-ı ezelden sevda külüdür cirmü narımız
Nara revan pervanedir şu makber-i düçarımız
O ahengin cümbüşüdür, hazan-ı lalezarımız
Nev bahardır o gülüşü, gülşeni gülüzarımız

Süküt-u ikrarıdır gam, o vuslat ki lütfü ziya
Pirnur gecenin şavkı mah, aşka meftun iner suya
Raksın fisunudur mehtap, ay serenatları arya
Feryayı zişan ki gülü, gülşeni gülüzarımız

Şebi yelda zifirinden inen katrelerdir ıtri
Velev ki huş olmuş yürek, gah bektaşi gahi bekri
Şeyda bülbülmüdür ki aşk-ı yektadır tek zikri
Zişan-ı fikri gül, gülü gülşeni gülüzarımız.

Bülent Baysal

***SÖZLÜK***

FERYA - Hızlı, çabuk, seri
FULYA - Savaşta yara alan, ay ışığı, dolunay, çiçek
KATRE- Damla
ZİŞAN- Canlı, onurlu, şerefli, bir tür lale
ŞEB-İ YELDA - Yılın en uzun gecesi
CİRİM- Hacim, ebat (cürüm) kasıtlı olarak işlenmiş suç
DÜÇAR - Uğramış, yakalanmış, tutulmuş
REVAN - Yürüyen, giden
MAKBER- Kabir, mezar
LALEZAR - Lale bahçesi
GÜLŞEN - Gül bahçesi
GÜLÜZAR - Gül yanaklı sevgilinin yüzü, kırmızı aydınlık
SÜKUT-U İKRAR - Susmak, kabul etmek
GAM- Keder, üzüntü
LÜTFÜ - Hoşluk, güzellik, iyi davranış
ZİYA - Aydınlık, ışık
PİR NUR - Çok nurlu, aydınlık
ŞEVK - İstek, heves, sevinç, neşe
MAH - Ay
RAKS - Dans, salınım
FİSUN - Sihir, büyü
ITRİ - Hoş koku, güzel kokulu
VELEV Kİ - Kaldı ki, isterse, olsa da, hatta