Ve kitabın sonu şöyle bitiyordu.. "O ilk gördüğü, tanıdığı, güvendiği, sevdiği insan değildi artık.. Seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı.."
Bir gün, bir gün karşılaşırız seninle..
Bir gün, bir akşam, bir sahil kenarı..
Ben kendime bile anlatamazken seni
Nasıl olur da anlatırım şiirlere?
Her satıra adınla başlamaktan yorulmuş şiirler..
Sakladım seni kalbimde..
Bir mum gibi söneceğini bile bile..
Adını bilmediğim kuşlar uçuyor gökyüzünde..
Sana hasret kalmış kuşlar...
Bir gece yine düşsen aklıma
Ben yine seni sevsem tüm gece..
Sevgi ne garip bir sözcük değil mi?
Sanki ilk kez sende duymuşum gibi...
Kübra Saha
Kayıt Tarihi : 6.12.2022 22:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şeb-i Yelda en uzun gece demek. Her insanın bitmek bilmeyen uzun bir gecesi olmuştur hayatında. Bu uzun gecemi ben bir şiire dökmek istedim. Çünkü derdimi ve sıkıntımı şiirlerle atabiliyorum. Bitmek bilmeyen bir gecede ben yine kelimelerin gücüne sığındım. Bir sevgiyi sanki ilk kez hissetmiştim gibi acı çekerken, Her acının bir sonu olduğuna şahit oldum. Benim Şeb-i Yeldam son buldu... Artık güneşli günlere şiir yazma vaktidir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)