Ruhuma dökülmüş, bir kalıpsa bedenim.
Ben tutsak,ben sürgün, ben bir köleyim..
Aczime şahitse, şu direksiz göklerin.
Ben ümit ,ben mefza,ben bir abir-i sebilim.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Anlamlı ve güzel bir şiir. Beğeniyle okudum. Özellikle de final dörtlüğe bayıldım.
Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi Ümit Bey.
Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta