Şeb-i Nigâr Şiiri - Yavuz Selim Aydoğan

Âma gözlerim seni arar, neredesin ey nigâr,
Gönlümün her sahrasında yanar hicrânla bahâr.

Sûz-i dilimden yükselen âh erişir arşa,
Her nefesimde saklıdır seninle bin ikrâr.

Gözlerin bir kevser, sözlerin şeb-i yeldâda nur,
Sensiz geçen vakit olur bana bir ömr-i zâr.

Firkatinle her dem içre âh u zâr eyler gönül,
Gamzenin bir bakışıyla cümle dertler olur nâvâr.

Âyîne-i rûhumda hep hüsnün olur tecellî,
Sensiz olan gecelerim, şeb-i firkat, şeb-i târ.

Aşkınla yanar cânım, olur her lahza bir şem‘,
Sen ki vuslat bahârısın, ben ise hicrân kışında bîkâr