Dalgın bir şeb idi,
Göçün başladığı
Ölesiye çirkin,
Ölesiye kötü...
Döküldü bir çocuğun gözlerinden yaşlar.
Yaşlardan kanlar,
Kanlardan boğulan çocukluk.
Görmüyordu gözleri
Ne bir sesi ne de bir kokuyu.
Duyuyordu ama muzlimi.
Sesi çıkmayacak kadar güruhtu,
Öfkeli ve hakirdi sessizliği.
Şeb kusuyordu üstüne üstüne
Bütün muzlimini
Başlayan göçün ardından.
Ya hiç başlamasın göçler
Ya da hiç başlamasın aşklar.
05.12.2014 / Diyarbakır
Mehmet TekinKayıt Tarihi : 5.8.2017 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!