Şeb i Hicran Şiiri - Ümit Seyhan

Düşlerimden yonttuğum bir kaç kırıntı,
Bazen kuşlar kaptı, bazen savruldu.
Aşk mabedine giden o çıkmaz yolu,
Geçtim de sevdiğim dönemiyorum.

Kapatsam gözümü gelse nazenim,
Bir adım yaklaşsa hemen sezerim.
Korkarım geceyle ortak kaderim,
Ağlayıp sevdiğim silemiyorum.

Çölleri eledim şeb-i hicranda
Ay ile barıştım güne inatla
Dedim kuşlar ölür, sense hatırla
Uçtum da sevdiğim konamıyorum.

Şeb-i hicran söyle var mı seherin?
Mum gibi erittiğin dizinde benim
Korkarım kalacak saçımda elin
Bildim de sevdiğim diyemiyorum

Gözlerim bağlı mı gelmişim sana
Kan/mışım gurupta yalan kızıla
Yitti dünüm bir arzum var sabaha
Geceyim sevdiğim varamıyorum..

Gözlerini bir ben yaren saymışım
Ateşi görmeden yandım sanmışım
Korkarım serçenin gözünde yaşım
Aktım da sevdiğim ölemiyorum.