Şeb ‘i Arus Şiiri - Zerrin Zengin Dönmez

Usulca eğilip
Kulağıma fısıldadığın akşamlar
Aşkı düşünürdüm.
Sonra bir yangının sıcaklığında
Küle dönüşürdüm.

Garip kalmış bir kuşun
Pervaneler gibi dönüşünde
Ben de katılıp ona;
Bir elim doğusunda insanlığın
Bir elim batısında
Dünyayı sanki ben döndürürdüm.

Yaradan rabbinin adıyla
Okunmuş sureleri
Damarlarıma sıkıp
Yeniden insana dönüşürdüm.

Şeb ‘i arus merasiminde
Ölümün dudaklarını okuyup
Anladığımı söyleyemeden
Ötelere süzülürdüm.