Şeb Şiiri - Arda Yiğit

Hep hasrettik mehtaba ve hilâle,
Ağlar oldu şeb bizdeki bu hâle.

Ağyar olmuşuz, geçen o leyale;
Gün saydık biz her akşam bu visale...

O vakit akiseden doğar bahar,
Aydınlanır gün, bizi hüzün sarar.

Yalnız hayal-i muhali bekledin,
Kendini anca rü'yada belledin.

Ağır gelir elbet hakikat-i aşk!
Olacak gönül bir kuz gibi kurak.

Yaşlar gözden taşıp içini döker,
Gûruh sevdalı edasıyla çöker.

Bilinir artık gözlerin esrarı!
Vurduğunda gönlü dinmez bir ağrı...