Şeb Şiiri - Osman Serçe

Gecenin karanlığında bölünür uykum
Düşlerim kuşatır yatağımı
Gözlerim alev alev
Nesim boğuk
Islak tenimin içinden çekilir kaslarım
En son ne tarafa dönmüştüm bilemem
Soluma döneri sen varsın diye
Derken
Dalmışım yeni hülyalara
Bir açmazda düğümlenir düşlerim
Zindandan uzak hep sana yakın
Ansızın böler uykularımı karabasanlar
Yine aralanır kirpiklerim
Yüreğimden bir volkan patlar
Gözerimden boşanır şuleler
Ruhum çıkmak ister bedenimden
Tutarım senin için
Başımı koyarım yastığıma
Taşar yorganımdan hayalin
Uzanırım tutamam
Tam dalarken uykuya
Sesin böler saatlerimi
Ne mümkün uyumak

Osman SERÇE
8 Şubat 2017 - BURSA

Kaynak : BEYAZ GÖLGE