Se(n)sleniş Şiiri - Alparslan Aydın

Yolların sonunda vurgun gözlerin
Gözlerin ruhumu aydınlatan nur.
Perdesi açılır bütün gizlerin
Ruhum gözlerinle cenneti bulur.

Sen yokken gurbettir bütün şehirler
Her cadde her sokak bana yabancı
Sen diye başlıyor bütün şiirler
Seni anlatmayan mısra yalancı.

Gülüşün boynumda bir yağlı urgan
Bir gülsen bilirim sonum olacak.
Adını duyunca durur tüm zaman
Takvim donar; donar geçmiş, gelecek.

Varlığın can suyu, yokluğun sahra
Kurur dilde sözler, kavrulur ruhum
Bir an ki görmesem çekerler dara
Kapılır tufana savrulur ruhum.