Sensizlik Şiiri - Kenan Kara

Ağıtlar yakılmış ateşler etrafında
Terk-i diyar eylediğin
Duvarlarına yoksunluk sinmiş kentlerde
Neresinden baksak kavuşmak sanki bize yasaktı
Son ümit kırıntılarını tarumar eden
Şiddetli rüzgarlar ıspatıydı

Bulutlar bugün keder dağıtır
Kuşlar bir şimşeğin ardında bıraktığı sıcaklığa sığınır
Kar ile boran arasında çadır kurmuş ozanlar
Hangi orman yangınından
Bir ateş getirebilseydik yetecekti
Ölüm bu ya
Terk edilmişliğin soğuk en sessiz sureti
Merhametsiz kalpleri bile dize getirir bazen

Ulayabilirse iki ayrı dikiş izini
Baldırından ve sol yanağından devşirip
Göğüs kafesinin tam üzerinde
Belki aşabilecektir aşılmaz dağları
Bir ses duyulur, gök kubbe açılır bulutlardan
Sapsarı bir güneş doğar
Kara bağlar rengarenk çiçekler
Ölüm bu ya
Geri alamazsın artık
Bu derin sessizliği
Çünkü yaşamak kadar gerçek

04.01.23