Se(le) nsizlik Şiiri - Erkan Kucukuncular

İrtifa kaybediyor,
Kanatları kırılmış düşlerim.
Yepyeni bir hayattı oysa istediğim
Yepyeni düşler,düşkünlükler...

Sana baktıkça anlıyorum ki!
Tüm bilindik hikayelerden daha öte bu sevda.
Kimbilir kaç uykusuz gece geçirdi gözlerim
Aklım seni düşünüp,
Kalbim seni çarparken.
Kimbilir kaç kez düştüm gözlerinden
Yanlışlıklar denizinde,
Rotasını kaybetmiş bir teknede kürek çekerken...

Resmine bakmak güzeldi,konuşmak
Sessiz suretinin ihtişamıyla ağlaşmak
Ve susmak,en onulmadık anlarda bile
Kendi sesine küs bir sağır gibi...

Seni özlüyorum! ! ! !

Ben bir suçluyum!
Yurdundan kovulan,
Yeni vatanına varmak için ellerine sığınan.
O küçük ama hayat veren iki minik serçeye.

Nereden geçsem yalnızlık kanıyor
Nereye gitsem yokluğun bıçak gibi kesiyor...
Se(le) nsizlik,düştükçe büyüyen sonsuz boşluk.
Yaralayan,kanatan,
Delik deşik eden mermilerin söylediği bir şarkı.
Bir jilet soğukluğu,bileklerime yakışan.

Hiçbir kanıtım yok kelimelerimden başka
Sana,se(le) nsizliğimin sesini bırakıyorum
Dinledikçe acıyacak etin.
Kalbinde iz bırakacak,
Hem yaşanmış,hem yaşlanmış anılar,hayaller,düşler...

Se(le) n benim vazgeçtiğim herşeyimsin
Aynı zamanda vazgeçemediğim tek şey! ! !
Se(le) nsizlik,
Boğulmama neden bir replik,suflesi olmayan
Ve
Kayda alınmayan...!