Se Şiiri - Yasin Kanıgür

Varılacak bir yer yok dedim. Var dedim, yok dedim. Umut edip öldüm. Vazgeçip bekledim.
Beklemek öldürmüyor. Bazen anlam veremedim.
Önümüze duraklar koyup, semtler arası, şehirler arası, insanlar arası, kalabalıklar, yalnızlıklar arası dolaştıran bir şey var bizi.
Durabilelim, devam edebilelim diye duraklar…
Varmak istediğim bir yer yok. Ama ölmekte istemedim. Zamanı, insanları, hisleri, konuşulanları, filmin başını, sonunu, ortasını yakalamam gerekmiyor.
İyi bir izlenim bırakma kaygısından bazen yaşanmıyor. Bazen kötüyü oynuyorsun. En yükseğini de gördüğünde insan artık istediği kadar alçalabilir. Düşmek, kalkmak, çamura batmak ağzına kadar… Hakkın var.
Hala kendin olamıyorsun. İhtişamına kapılıp başkalığın, kendin olma alçaklığında bulunamıyorsun.
Yolun başındayım, ortasında ve sonunda.
Varılacak bir yer yok.