Bir tutumluktu ellerin
Bir bakımlık gözlerin
Sözlerin çınlaya dursun kulaklarımda
Çoktan mazi oldu
Oturduğumuz o son masa.
Avuçlarımda kaldı ellerin
Arabaların farında, sokak lambalarında
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
