Gittikçe önemini yitiriyor
Bu kadar değersiz olmamalıydı oysa
İkinci sınıf bir kartpostal
Bir magazin gazetesinin orta sayfasında
Daha çok bir ilan tahtasına
Yapıştırılmış gibi gözümde dünya.
Hiç mi telaş olmaz insanda
Kaygılar taşımaz mı
Bugün ya da gelecek adına
Amaçsızlık değil belki
Ama gittikçe küçülüyor gözümde dünya.
Ne zaman Çözmeye kalksam bulmacayı
Sokuluveriyorsun pervasızca
Paylara ayırıyorum hayatı
Sen varlığımın vazgeçilmez paydası
Sıradan, bayağı kesir
Senin dışında koca dünya.
Nasıl anlatsam…
Bir terazi düşün
Bir kefesinde sen
Diğer kefesinde dünya.
Anlamadım, bu kadar sevilmez sevgili
Tamam anne, baba, evlat...
Farklı farklı hepsinin yüreğimdeki yeri
Ama sen, içinden çıkamadığım
Ellerini düşün, gözlerini…
İnsan nasıl severse kendisini
Anla işte… Alıp verdiğim nefes gibi.
Sen bende yaşıyorsun
Ruhum kadar bedendesin
Vuslat şarkıları bile saçma
Beni anlıyorsun değil mi
Ben senin gözlerinden bakarken dünyaya
Söyle nasıl özlerim seni.
Bugün ya da yarın
Ölmek ya da yaşamak
Sen ruhuma nüfuz ettikten sonra
Sanma ki bu duygular toprak olacak
Aşkın devleşip, büyüdükçe
Her gün biraz daha küçülüyor
Bir çocuğun parmaklarında misket gibi kalıyor dünya.
(Son çıkış)
Sami BağcıKayıt Tarihi : 11.2.2008 17:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaçarken yorum yaptığınızı düşünün Ya da kuş gibi uçarken bir şiir yazdığınızı Bambi Jumping yaparken sevgilinizi düşünün Ne bileyim, idam sehpasında son arzunuz nedir diye sorulduğunu O an ne dökülüyorsa dilinizden, yazdığım bu dizelerde tıpkı onun gibi...
